Uitbreiding en Westelijke Balkan: wat nu?

Uitbreiding en Europees nabuurschapsbeleid Commissaris Štefan Füle spreekt op de Conferentie over de Westelijke Balkan, 3 juni 2014.

“Laat mij het Oostenrijkse ministerie van Buitenlandse Zaken bedanken voor de uitnodiging om vandaag met u te spreken en voor het organiseren van deze belangrijke gebeurtenis. Honderd jaar geleden vond een van de grootste catastrofes plaats die Europa ooit heeft gezien. Na de gebeurtenissen in Sarajevo ontstond de Eerste Wereldoorlog. De oorlog eiste het leven van 100 miljoen mensen.

“Tragisch genoeg duurde het nog een wereldoorlog voordat de Europese naties de bladzijde van de geschiedenis omdraaiden en de basis begonnen te leggen voor een gemeenschappelijke toekomst. Beginnend met een gemeenschap voor kolen en staal en vervolgens een economische gemeenschap die zes landen omvatte, zorgden opeenvolgende uitbreidingen ervoor dat de Europese Unie het meest succesvolle vredesproject ter wereld, met nu 28 lidstaten en ruim 500 miljoen burgers.

“Deze reis is nog niet ten einde. De Verklaring van Thessaloniki van 2003 herhaalde de ondubbelzinnige steun van de Europese Unie voor het Europese perspectief van de Westelijke Balkan. Opnieuw was dit het antwoord op het bloedvergieten dat had plaatsgevonden na het uiteenvallen van het voormalige Joegoslavië. Er was geen dubbelzinnigheid: in de verklaring werd duidelijk gesteld dat de toekomst van de Balkan binnen de Europese Unie ligt, een perspectief dat sindsdien consequent door de Europese Raad is verkondigd.

“Dames en heren, ons uitbreidingsbeleid blijft succesvol in het verder uitbreiden van de zone van vrede, welvaart en stabiliteit in Europa:

• Met de toetreding tot de Europese Unie van een goed voorbereid Kroatië, het eerste land dat met succes het Stabilisatie- en Associatieproces heeft afgerond;

• met de start van de toetredingsonderhandelingen met Montenegro en Servië, en;

advertentie

• met de overeenkomst tussen Servië en Kosovo over de normalisering van hun betrekkingen, die de weg vrijmaakte voor toetredingsgesprekken met Belgrado en onderhandelingen over een stabilisatie- en associatieovereenkomst met Pristina.

“Dit zijn historische prestaties waar de Europese Unie terecht trots op kan zijn en het is geen verrassing dat de rol die de uitbreiding speelt bij het stabiel en vreedzaam houden van Europa ook tot uiting kwam in de Nobelprijs voor de Vrede die in 2012 aan de Europese Unie werd toegekend.

“In deze context ben ik erg blij en trots dat de Europese Unie, ondanks de uitdagingen die we ook weerspiegeld hebben gezien in de resultaten van de recente Europese verkiezingen, nog steeds mensen buiten de Unie blijft inspireren. Dit komt niet alleen door de belofte van een beter en rijker leven, maar dat komt vooral door de waarden waar de Unie voor staat en voor vecht.

“Terwijl de uitbreiding de ruimte van vrede en stabiliteit in Europa heeft vergroot, zijn er tegelijkertijd veel twijfels gerezen over het niveau van paraatheid van de nieuwe lidstaten. Daarom heb ik er de prioriteit van mijn mandaat van gemaakt om de geloofwaardigheid verder te versterken. Hoewel we het proces strikt maar eerlijk hebben gehouden, hebben we de fundamentele zaken op de eerste plaats gezet, met de nadruk op waarden en beginselen, waaronder de eerbiediging van de grondrechten en de vrijheid van meningsuiting.

"Twee jaar geleden concentreerden we ons op de eerste van de drie pijlers van dit verhaal: de rechtsstaat, die de kern vormt van het uitbreidingsbeleid. Onze "nieuwe aanpak" betekent dat tekortkomingen in elk land vroeg en consistent worden aangepakt tijdens het toetredingsproces en de vooruitgang op dit gebied bepaalt de algehele snelheid van het toetredingsproces.

“Vorig jaar hebben we de tweede pijler toegevoegd, economisch bestuur en concurrentievermogen en groei, die de hervormingsagenda in alle landen moet ondersteunen om deze duurzaam te maken. Het uiteindelijke doel is om aan te pakken wat er echt toe doet – het creëren van een klimaat dat gunstiger is voor investeringen, groei en werkgelegenheid.

“Dit jaar ligt onze focus op de derde en laatste pijler van het nieuwe uitbreidingsverhaal, namelijk het versterken van de democratische instellingen en het openbaar bestuur, met een grotere nadruk op de behoeften van burgers en bedrijven. We zullen geen proces accepteren dat alleen maar gaat over Om aan te vinken wat er moet gebeuren, is het neerzetten van solide trackrecords en concrete resultaten in de praktijk. Dat is de enige manier om ervoor te zorgen dat de kandidaat-lidstaten volledig voorbereid de Europese Unie binnentreden.

"Vooruitkijkend zie ik drie prioriteiten voor de uitbreiding:

1. Voortzetting van het proces dat we vier jaar geleden zijn gestart om de geloofwaardigheid en de politieke kant van de uitbreiding te versterken en de voordelen van de uitbreiding dichter bij de burgers te brengen;

2. ervoor zorgen dat de twee beleidsmaatregelen waarmee de Europese Unie vanaf het allereerste begin werd begeleid – de uitbreiding aan de ene kant en de verdieping van de EU-integratie aan de andere kant – ook in de toekomst op versterkende wijze met elkaar samenwerken, ten voordele van de Unie als geheel, En;

3. door de uitbreiding groter en sterker te worden, beter toegerust te zijn om de gevolgen het hoofd te bieden en de kansen van de mondialisering te benutten.

“De Europese deur blijft open voor de landen van de Westelijke Balkan. We zijn het er allemaal over eens dat dit de enige manier is om stabiliteit en vrede te garanderen in deze regio van Europa die al veel te lang door conflicten wordt geplaagd. De voorwaarden om over de drempel heen te komen zijn duidelijk. Het is nu aan de politieke leiders om de verwachtingen van hun volkeren waar te maken en de noodzakelijke hervormingen door te voeren – niet ten gunste van Europa, maar ten behoeve van alle burgers.

“De Balkan was de vonk die de Eerste Wereldoorlog heeft doen ontbranden. Nu, honderd jaar later, moeten we vastberaden vasthouden aan onze belofte om alle landen van de Westelijke Balkan te integreren in de familie van de Europese Unie, om ze stevig en duurzaam te verankeren in vrede en stabiliteit .

“En laten we bij deze gelegenheid niet vergeten dat er andere landen in onze omgeving zijn die worstelen met conflicten en geweld. We moeten manieren vinden om de lessen die we uit de door oorlog geteisterde Europese geschiedenis hebben geleerd, ook op hen toe te passen.”

Deel dit artikel: