Metsola: Dit is het moment om de oproep van Europa te beantwoorden

In haar toespraak sprak president Metsola over de realiteit van een kloof tussen wat mensen verwachten en wat Europa momenteel kan waarmaken, met name op het gebied van gezondheid, energie en veiligheid. Ze zei ook dat de toekomst van Europa verbonden is met de toekomst van Oekraïne.

De toespraak van president Metsola is hieronder te vinden.

Voorzitter Von der Leyen,

voorzitter Macron,

premier Costa,

Beste Europeanen,

Ik ben zo trots om hier vandaag te zijn nu we deze mijlpaal in deze unieke oefening in actief burgerschap hebben bereikt. In Europa bouwen. Om onze fundamenten toekomstbestendig te maken.

advertentie

Onder de vele toespraken die we vandaag horen, denk ik dat er één boodschap is die we vandaag kunnen meenemen: de toekomst van Europa is nog ongeschreven en ons verhaal hangt af van u, van ons allemaal.

Dit debat kreeg een nieuwe realiteit op 24 februari - toen president Poetin zijn leger beval Oekraïne binnen te vallen. Een daad van middeleeuwse agressie die de wereld heeft veranderd.

De wereld na 24 februari is een heel andere. Een gevaarlijker. De rol van Europa is daarmee veranderd. We kunnen het ons niet veroorloven nog meer tijd te verliezen.

Hoe we op de invasie hebben gereageerd en hoe we moeten blijven reageren, is de lakmoesproef van onze waarden. De eenheid en vastberadenheid van onze reactie heeft critici in verwarring gebracht en ons er trots op gemaakt Europeaan te zijn. Dat moet de blauwdruk zijn voor de toekomst.

Maar terwijl we hier spreken, wordt Oekraïne nog steeds binnengevallen. Bommen doden nog steeds zonder onderscheid. Er worden nog steeds vrouwen verkracht. Miljoenen zijn gevlucht en zullen dat blijven doen. Mensen zitten nog steeds vast in de tunnels onder Marioepol.

Oekraïners kijken naar Europa voor steun. Omdat ze weten wat miljoenen Europeanen die gedwongen werden een halve eeuw achter het juk van het ijzeren gordijn te zitten, je zullen vertellen: er is geen alternatief voor Europa.

De toekomst van Europa is verbonden met de toekomst van Oekraïne. De dreiging waarmee we worden geconfronteerd is reëel. En de kosten van falen zijn enorm.

En ik vraag: hoe zal de geschiedenis onze acties beoordelen? Zullen toekomstige generaties lezen over de triomf van multilateralisme over isolationisme? Het verstevigen van een onderling afhankelijke relatie tussen naties en mensen die trots zijn op hun verschillen, zoals Laura eerder zei, maar die begrijpen dat in deze nieuwe wereld de toekomst alleen samen kan zijn?

Dat is allemaal aan ons. Dat is onze verantwoordelijkheid. En laat me u hier vandaag vertellen dat het Europees Parlement zal vechten voor een sterker Europa en alles wat Europa betekent. Dat betekent vrijheid, democratie, rechtsstaat, rechtvaardigheid, solidariteit, gelijke kansen.

Dat betekent dat we meer moeten luisteren dan praten. Deze oefening moet over jou gaan. Over ons project werken voor mensen in dorpen en steden en regio's in heel Europa.

Europa heeft een trotse geschiedenis. We hebben de gemeenschappelijke markt gecreëerd, de uitbreiding met opeenvolgende staten verzekerd, het algemeen kiesrecht omarmd, de binnengrenzen geëlimineerd, een gemeenschappelijke munteenheid gecreëerd en de grondrechten in onze verdragen vastgelegd. Ons Europese project is een succesverhaal. Het is misschien niet perfect, maar we vertegenwoordigen een bastion van liberale democratie, van persoonlijke vrijheden, van vrijheid van denken, van veiligheid en zekerheid. Dat inspireert miljoenen in Europa en de rest van de wereld.

Deze conferentie bewijst echter ook dat er een kloof bestaat tussen wat mensen verwachten en wat Europa op dit moment kan waarmaken. Daarom hebben we een conventie nodig als volgende stap. En dat is waar het Europees Parlement op zal aandringen. Er zijn problemen die gewoon niet kunnen wachten.

Dat geldt voor defensie. We hebben een nieuw veiligheids- en defensiebeleid nodig omdat we weten dat we elkaar nodig hebben, dat we alleen kwetsbaar zijn. En hier hoeven we het wiel niet opnieuw uit te vinden. We kunnen bestaande allianties aanvullen in plaats van concurreren.

Het is waar voor energie. We zijn nog te afhankelijk van autocraten. Waar Energie-eilanden nog steeds bestaan. Waar we elkaar moeten steunen als we ons losmaken van het Kremlin en investeren in alternatieve energiebronnen. Waar we begrijpen dat hernieuwbare energie net zo veel over veiligheid gaat als over het milieu. Maar dat kunnen we alleen samen doen.

Dit geldt ook voor klimaatverandering. De uitdaging van een generatie waar Europa trots de leiding over heeft genomen in de wereld.

Het is waar voor de gezondheid, waar we de lessen van de pandemie moeten volgen en onze gezondheidsstelsels met elkaar moeten verbinden, informatie moeten delen en middelen moeten bundelen. Wanneer het volgende virus ons treft, kunnen we ons leven niet laten afsluiten. Ons eerste instinct kan niet zijn om de grenzen van het verleden te herscheppen.

Dat geldt ook voor ons economisch model, waar we moeten zorgen voor voldoende flexibiliteit zonder de handen vast te binden aan toekomstige generaties. Waar we de banen kunnen creëren die we nodig hebben om te gedijen.

Het is waar voor migratie, zoals we in de video's en getuigenissen hebben gehoord, waar we nog steeds een systeem nodig hebben dat eerlijk is voor degenen die bescherming nodig hebben, dat stevig is tegen degenen die dat niet zijn, maar dat sterk is tegen degenen die het meest misbruiken kwetsbare mensen op aarde.

Dat geldt voor gelijkheid en solidariteit. Ons Europa moet een plek blijven waar je kunt zijn wie je wilt zijn, waar je potentieel niet wordt beïnvloed door je geboorteplaats, je geslacht of seksuele geaardheid. Een Europa dat opkomt voor onze rechten – voor vrouwen, voor minderheden, voor ons allemaal. Een Europa dat niemand achterlaat.

Op al deze gebieden en meer wil ik dat Europa het voortouw neemt. Want als wij het niet zijn, is het gewoon iemand anders.

Beste Europeanen,

Bij deze conferentie over de toekomst van Europa waren honderdduizenden mensen uit heel Europa betrokken. Dit was een intense ervaring in de kracht van participatieve democratie na maanden van discussies en krachtig debat. Ik wil u bedanken voor uw vertrouwen in de belofte van Europa.

En ik wil in het bijzonder Guy Verhofstadt en Dubravka Šuica en de verschillende voorzitterschappen van de Raad - premier Costa, minister Clement Beaune hier vandaag - bedanken voor het leiden van dit proces. Ik wil ook onze overleden president David Sassoli bedanken, die zo trots zou zijn. Hij zou zo trots zijn vandaag. En natuurlijk was dit allemaal niet mogelijk geweest zonder al het personeel, en ik vraag u alstublieft om het personeel van het Europees Parlement en de instellingen die echt hebben gewerkt om dit te laten gebeuren, toe te juichen. Ik dank u allen, voor uw geloof in deze oefening, voor het vechten voor Europa, voor het onder ogen zien van de cynici.

Het is gemakkelijker om cynisch te zijn, populistisch te zijn, naar binnen te kijken, maar we moeten populisme, cynisme en nationalisme ontmaskeren voor wat ze zijn: valse hoop verkocht door mensen zonder antwoorden. Degenen die bang zijn om de harde en lange weg van vooruitgang te smeden.

Europa is nooit bang geweest. Nu is het tijd om een ​​stap omhoog te doen en niet terug te gaan.

We bevinden ons opnieuw op een beslissend moment van Europese integratie en geen enkele suggestie voor verandering mag verboden terrein zijn. Elk proces dat nodig is om daar te komen, moet worden omarmd.

Als student raakte ik betrokken bij de politiek omdat ik geloofde dat Europa de plaats van mijn generatie was. ik geloof nog steeds. We zien geen oud en geen nieuw Europa. We zien geen grote en kleine staten. We begrijpen dat ideeën groter zijn dan geografie.

Dat gevoel, 18 jaar geleden, toen tien landen, waaronder het mijne, toetraden tot de EU, is een moment dat me altijd bij zal blijven. We telden de seconden tot middernacht op 10 mei en je kon de vreugde, de hoop en de passie voelen waarmee mensen geloofden. De mensen in Oekraïne, in Georgië, in Moldavië en nog steeds op de Westelijke Balkan kijken naar ons met hetzelfde doel. Natuurlijk moet elk land zijn eigen weg volgen, maar we moeten niet bang zijn om de kracht van Europa te ontketenen om het leven van mensen ten goede te veranderen, zoals dat voor mijn land deed.

Ten slotte zijn we hier samengekomen op de Dag van Europa, in het jaar dat gewijd is aan de jeugd, in de zetel van het Europees Parlement, in Straatsburg. Nergens staat meer symbool voor de kracht van democratie, voor de kracht van Europa om samen de volgende stap te zetten.

Dit is het moment om de oproep van Europa te beantwoorden. Dit is onze tijd.

Dank je.

Deel dit artikel: